بسم الله المشکور
دیروز عصر همونجوری که نم نم بارون میزد، رفتم سر مزار شهدا. نمیدونم شایدم پرواز کردم!
رفتم که بگم متشکرم ازشون. آخه یکشنبه دم غروب که رفتیم سر مزار، دعا کردم و گفتم که خودتون میدونید که وقت زیادی ندارم. دستمو بگیرین. (ناگفته نماند که همونجا به خواب عمیقی فرو رفتم :)
خواستم برم و بگم متشکرم از هدیه قشنگی که بهم دادن.
البته شاید اون لحظه دلم ریخت پایین و غذام کوفتم شد ولی فکرهای خوبی به ذهنم رسید. میدونم که شاید اصل قضیه اینطور نباشه ولی من دوست داشتم که فکرهای خوب خوب بکنم :) حالا چی میشه مگه؟! بذار منم با افکار خودم خوشحال باشم!
ولی حضور خدا رو حس میکنم در این جریان و اینه که باعث میشه دلم آروم بگیره. میدونم که تهش شاید اونجوری که الان من میخوام نشه ولی مطمئنم که تهش خوب میشه و اون موقع منم همونو میخوام قطعا! آخه خدا هرکاری که میکنه خوب میشه :)
عکس نگرفتم چون گوشیم ۲درصد شارژ داشت و سعی کردم خودم از فضا لذت ببرم. ولی آخرش دلم نیومد و یک وویس ضبط کردم. آخه نمیشد که بدون هیچ یادگاری‌ای از اون روز، بلند شم برم! صدای پرنده ها بعد بارون خیلی قشنگ بود و نمیشد بیخیال وویس گرفتن بشم. نمیدونما ولی صدا خیلی برام مهمه. در همون حدی که تصویر برای بقیه مهمه، صدا برای من مهمه. برای همین بخشی از خاطراتم عکس میشن، بخشی هم متن میشن و بخشی هم وویس میشن. بخشی از خاطراتم هم با چیزهای جالبی برام زنده میشن. مثل خاطرات بچگیم که با بو کردن ادکلنی که بابام اون وقتا میزد، زنده میشن یا مثلا بوی رنگ که همیشه منو یاد خونمون میندازه!
خلاصه که خاطره‌ی دیروز رو ثبت کردم و خیالم راحته😄
وقتی میخواستم عنوان این نوشته رو بنویسم توجهم به یک چیزی جلب شد! به اینکه بابام روی دو تا چیز حساسه و این باعث شده که من خیلی خوب اونها رو یاد بگیرم البته اوایل سخت بود برام و هردو اذیت شدیم ولی الان دیگه حدودا پنج سالی میشه که تبدیل به یک عادت درونی برام شده و باهاش راحتم. یکی اینکه قدردان باشم و تشکر کردن یادم نره. یکی دیگه هم اینکه وقتی کار اشتباهی کردم، سریع عذرخواهی کنم. حتی بعضی وقت ها واقعا نمیدونم که چرا طرف مقابل ناراحته و به نظر خودم کار اشتباهی نکردم، ولی بازم عذرخواهی میکنم. چون فکر میکنم این جور وقتا حتی با یک عذرخواهی ساده، حس های بد از بینمون کنار میره و یکم آرامش برقرار میشه و میشه بعدش حرف زد وگرنه اگر من از موضع خودم پایین نیام، فقط دلخوری بینمون بیشتر میشه.
مرسی بابا💚
مصطفی قائمی
