بسم الله النور
شب بود. روى زمین دراز کشیده بود و منم کنارش نشسته بودم. داشتیم از اوضاع و احوال دلامون حرف میزدیم. وسط حرفاش یه چندبارى گفت اینا امتحاناى خداست. هى هیچى نگفتم ولى یه جا دیگه صبرم تموم شد! گفتم چیه بابا تو هم هى هرچى میشه میچسبونى به خدا و امتحاناش!
بسم الله الصبور
شاید سخت ترین امتحاناى خدا، امتحاناى دلیه! اینکه بین دلت و خدا یکى رو انتخاب کنى سخته. نمیشه انکارش کرد. باید خود خدا قدرت تصمیم گیرى رو بهت بده و هواتو داشته باشه.
بسم الله الشکور
جلوى آینه ایستاده. یک لنگه جوراب بنفش ساده را در دستش گرفته. طبق عادت همیشگى به جاى اینکه خم شود، پایش را بالا می آورد و جوراب را میپوشد.همین که سرش را بالا مى آورد، چشمانش در آینه به خودش می افتد. کمى مکث میکند و از خودش میپرسد باورت میشود که نوزده ساله شده اى؟
بسم رب الشهدا و الصدیقین
همه چیز از یک کلیپ ساده شروع شد. روایت عاشقانه یک همسر شهید و گریه بى اختیار من!
نه خودش را میشناختم و نه اسم همسرش را شنیده بودم اما در نگاه اول بدجور به دلم نشست...
