بسم الله الغفّار
وقتی میرم که کادوی تولد دخترعمهی اردیبهشتیِ نازم رو بخرم! با دو دلی، مسیرم رو به سمت مغازهی گوگولی فروشی تغییر دادم. اول یک ماگ حلزون چشممو گرفت. چون خیلی به ذات خستهی هردومون شبیه بود😂 ایناهاش اینم عکسی که تو مغازه گرفتم:
بعد رفتم سمت کتابها. هی زیر و رو کردم اون قفسه رو. هی دیدم نه! اونی که من میخوام نیست. تا اینکه رفتم سراغ مصطفی مستور. نمیدونم چرا یک اعتماد خاصی دارم به این نویسنده. چشمم خورد به کتاب «عشق و چیزهای دیگر» ذوق زده برش داشتم. از قبل تصمیم داشتم که برای خودم بخرمش. تحقیق کرده بودم راجع بهش و حس کردم که دوستش خواهم داشت :) وسواس خاصی در خرید کتاب هایی که میخوام هدیه بدم، خرج میکنم. ولی برای خودم ممکنه کتابی رو بخرم که صرفا از اسمش یا جلدش خوشم اومده😂 عجیبم یکم!
اینم منو کتاب نازمون:
بعد هم یک نشانک کتابِ صورتیِ ناز خریدم. طرحشو دوست داشتم و فکر کردم سارا هم دوستش خواهد داشت. چون یک نقاشِ بااستعداده قاعدتا از این طرحا دوست داره :) راستی سارا همونیه که بچه بودم ۲۴ سالش بود :))) الان شد ۳۳ سالش :)
بعد هم خوشحال و خندان و ذوق مرگ برگشتم خونه! نشستم به نقاشی کردن. کارت پستالش رو رنگ کردم و بعد از جستجوی نه چندان کوتاهی، شعر مناسب رو پیدا کردم و نوشتم. کلا برای هدیه دادن خیلی وسواس به خرج میدم. خیلی اهمیت داره برام. در آخر یک سری نکاتی رو راجع به هدیه دادن میگم :)))
اینم از کارت پستال:
اینم از عکس کل کادوها با هم:)
وقتی کادو رو بهش دادم ذوق زده شد! انتظارش رو نداشت. چون تولدش گذشته بود و منم اون موقع طبق معمول قم بودم و نتونستم برم جشن تولدش!
ازم راجع به کتاب پرسید و منم یکم توضیح دادم و گفتم که چقدر دوسش دارم و باید دوباره برم برای خودم بخرمش! اونم گفت که نه دیگه من خوندمش میدم تو هم بخونی :) و اینگونه خیالِ من از بابتِ کتاب راحت شد.
و حالا بریم سراغ اون چندتا نکتهی جالب :)
۱. برای کسانی که دوستشان دارید، مداوم هدیه بخرید! هدیه خریدن علاوه بر اینکه کلی حس خوب ایجاد میکنه باعث میشه طرف مقابلتون متوجه بشه که به یادش هستین و چقدر عمیق و با تمام وجودتون دوستش دارین. هدیه های کوچیکی که به مرور داده میشن، نسبت به هدیه های بزرگ ولی محدود به روزهای خاص(مثل روز تولد، روز زن/مرد و...)، محبت عمیق تری ایجاد میکنن.
۲. برای هدیه هاتون مناسبت دست و پا کنید! برای اون کادوهایی که یهویی میخرید و روز ویژهای هم در پیش نیست، مناسبت پیدا کنید. اگر مناسبتی مثل عیدها نزدیک بود، اون رو بهونه کنید. بعضی وقت ها هم از خودتون مناسبت خلق کنید :) مثلا به مناسبت مهربونیت! به مناسبت زحمت هایی که میکشی! به مناسبت دوست داشتنت! به مناسبت فلان حرکت قشنگت! و... خلاصه اینکه بدون مناسبت کادو ندین! جالب نیست!
۳. حساب شده هدیه بخرید! در ذهن خودتون الگوریتم واضحی داشته باشید. با توجه به شخص و مناسبت و نوع رابطه تون هدیه بخرین. همینجوری نرین خرید! با خودتون حساب کتاب کنید که مثلا من برای هدیه تولد دوستم، میخواهم در چه حد هزینه کنم و در چه حیطهای خرید کنم. با بیبرنامگی خودتون رو گیج نکنید. بدونید که حتی اگر خیلی پولدارتر از اونچه که الان هستید، بودید، نباید بدون حساب و کتاب خرید میکردید. هر کس در زندگی ما جایگاه خاص خودش رو داره و ما باید این رو لحاظ کنیم.
۴. با سلیقهی شخصِ خودتون هدیه بخرید! هدیهی شما نشانگر سلیقهی شماست. پس باید دقت کنید. چیزی که میخرید باید ترکیبی از سلیقه خودتون و طرف مقابلتون باشه. اگر دارید کتاب میخرید، ناخودآگاه دارید طرز فکرتون رو بروز میدین! اگر دارین لباس هدیه میدین، ناخودآگاه دارین سلیقهی پوششتون رو بروز میدین! حتی بعضی وقت ها زرنگ باشید و از فرصت هاتون استفاده کنید. اگر دوست دارین طرف مقابلتون کتاب هایی در زمینهی خاصی رو مطالعه کنه، اون کتابها رو هدیه بدین. اگر دوست دارین لباس های خاصی بپوشه، اون لباسها رو هدیه بدین و...
خب همه اینهایی که گفتم صرفا اصول زندگیه شخصِ بنده است و قطعا ممکنه غلط باشه :) منم تعصبی ندارم روشون. پس میتونید با خیالِ راحت باهاشون مخالف باشین :)))