بسم الله النور
بعضی وقتا به خودم میگم فاطمه، چقدر خوشبینانه فکر کردی، چقدر ساده!
بعد میگم چرا فکر میکنی همه مثه خودتن؟ چرا فکر میکنی کسی دروغ نمیگه؟ چرا فکر میکنی همه رو بازی میکنن؟
ولی خب بازم دلم نمیاد دفعه‌های بعدی، بدبین باشم. خوشبینم تا اینکه خلافش بهم ثابت بشه. نمیدونما ولی حس میکنم باید اینطوری باشه. با اینکه زیاد جا خوردم تا حالا...
زیاد پیش اومده که اطرافیان گفتن فلانی فلان کارو کرد یا فلان حرفو زد، منظورش فلان چیز بود، تیکه انداخت. درحالی که من اصلا برداشت بدی به ذهنم نرسیده!
نمیدونم. شایدم اینجوری خوب نیست...
چون بعضی وقتا به ذهنم نمیرسه که شاید طرف مقابل برداشت بدی از حرفم بکنه.
جدیدا بیشتر حواسم به حرفام هست. یجوری بگم که نتونه برداشت بد بکنه :) مجبور باشه خوب برداشت کنه :)))
